Sokakları Teslim Almaya Hazır Mı? Hukuk, Kararlılık ve Kalıcı Çözüm Zamanı

Son yıllarda sokaklardaki şiddet, genç suçluluğu ve organize küçük çetelerin neden olduğu güvensizlik, toplumun geniş kesimlerinde öfkeye neden oldu. Artan ölüm haberleri, bıçaklamalar, gasplar ve silah gösterileriyle uyanan şehirlerimiz; güvenlik ihtiyaçları ile insan haklarına bağlı kalma zorunluluğunun nasıl dengeleneceği sorusunu acilen dayatıyor.

Şu açık vatandaşların can güvenliğini sağlamak devletin en temel görevlerinden biridir. Ancak “sorunu çözelim” derken hukuku ve temel insan haklarını rafa kaldırmak, kısa vadeli bir rahatlama sağlasa bile uzun vadede toplumsal çürümeyi hızlandırır. Bugün ihtiyaç duyduğumuz şey, hem sert hem meşru — yasal sınırlar içinde, hesap verebilir ve sonuç üreten — bir politika paketidir.

1. Kararlı ve Hızlı Yargılama

Uzayan soruşturmalar ve uzun tutukluluk halleri, suçluların cezasızlık algısını besliyor. Öncelik: delil toplama kapasitesinin ve adli kaynakların güçlendirilmesi; suç dosyalarının hızlı, adil ve şeffaf yargılanmasını sağlayacak özel birimlerin kurulması. Suçun ertelenmeden sonuçlanması, caydırıcılığı artırır.

2. Özel Eğitimli Polis ve Hedefe Yönelik Operasyonlar

Sokak güvenliği, “herkese aynı sopa” değil; istatistiklere dayanan, sıcak nokta (hot-spot) stratejileri ve toplumla işbirliğiyle yürütülen hedefe yönelik operasyonlarla geliştirilebilir. Polis teşkilatına kriz müdahalesi, gençlik ve toplumsal müdahale eğitimleri verilmeli; aşırı güç kullanımını önleyen denetimler sıkı olmalı.

3. Cezaevleri ve Yeniden Sosyalleştirme Politikaları

Hapishaneler yalnızca ceza verme yerleri değildir; recidivism (suça geri dönme) riskini azaltacak eğitim, meslek edindirme ve psikososyal destek merkezleri haline getirilmeli. İyi tasarlanmış rehabilitasyon programları, uzun vadede suç oranlarını düşürür ve topluma katkı sağlar.

4. Gençlik Odaklı Önleyici Programlar

Çoğu sokak suçlusu genç yaşta devreye girer. Okul terkini, işsizlik, aile içi şiddet gibi risk faktörlerine karşı okullarda, mesleki eğitim merkezlerinde ve mahalli düzeyde aktif programlar şart. Spor, sanat, mesleki eğitim ve mentorluk programları gençleri suça sürüklenmekten uzak tutar.

5. Ekonomik ve Sosyal Politikalar

Güvenlik sadece kolluk işi değildir; istihdam, gelir adaleti, barınma ve toplumsal hizmet eksiklikleri de suçun besin kaynağıdır. Yerel yönetimler ve merkezi idare ortak projelerle dezavantajlı bölgelerin kalkınmasını sağlayacak yatırım ve istihdam programlarını hızlandırmalı.

6. Teknoloji, İstihbarat ve Veriye Dayalı Yaklaşım

Kamera ağları, analiz sistemleri ve toplumsal veri kullanımı suçla mücadelenin etkinliğini artırır. Ancak gözetim araçlarıyla hak ihlallerine yol açmamak için açık denetim mekanizmaları ve veri koruma kuralları olmalı.

7. Toplum ve Sivil Toplumla İşbirliği

Güvenlik çözümleri yerelden güç alır. Mahalle temsilcileri, STK’lar, dini liderler ve yerel iş dünyası ile kurulan mekanizmalar, erken uyarı, arabuluculuk ve toplumsal kalkınma programlarının başarı anahtarıdır.

8. Yargı ve Emniyette Hesap Verebilirlik

Vatandaş güveninin temelini, kurumların hukuka bağlı kalması ve hatalı uygulamaların hesabının sorulması oluşturur. Emniyet içi disiplin, bağımsız denetim ve şeffaf soruşturma mekanizmaları güçlendirilmeli.

Sokaklardaki suçla mücadelede “sertlik” ve “adalet” aynı anda mümkün — ama bunun yolu hukukun dışına çıkmak değil; hukuku uygulamanın kapasitesini, hızını ve etkinliğini artırmaktan geçer. Keyfi şiddet, zorla ölüme gönderme veya hukuksuz uygulamalar kısa vadede “çözüm” gibi görünse de, hukuk devleti ilkesini zayıflatır, masumları hedef haline getirir ve toplumsal yarayı derinleştirir.

9.Eğitim Modellerinin Devlet Destekli ve Eğitimci Kontrolünden Çıkmaması

Watsap gibi uygulamaların artmasıyla gece yarılarına kadar mesaj gönderen anlayışsız velilerin çoğalması hem teknoloji bağımlılığı gibi olumsuz olaylara neden olup hem de kontrolü sağlamada güçlüğe sebebiyet vermektedir. Buna bir sınırlama getirilerek eğitim modeli okul aile ve öğrenci işbirliği ile ama öğretmen kontrolünde olmalıdır. Geçmiş dönemde yaygın olan evrak işleri ile ayrıca öğretmen performansı yitirilmemeli, sınıf değişikliğine neden olan kaynaştırma öğrencileri adil şekilde sınıflara dağıtılmalı, zorunlu eğitim süresi tekrar gözden geçirilerek mesleki ve teknik eğitime yönelik çalışmalar hızlandırılmalıdır.

Kaynak:Haber Merkezi